ด้วงกระเบื้องเจ้าปัญหาในหน้าฝน

                       Common Name              :           Lesser mealworm, Litter Beetle

                                                                        Scientific Name             :           Alphitobius diaperinus

                                                                        Family                                :           Tenebrionidae

                                                                        Order                                  :           Coleoptera

ด้วงกระเบื้อง (Lesser mealworms) เป็นชนิดด้วงที่มีขนาดประมาณ 6-8 มิลลิเมตร ตัวเต็มวัยมักจะมีสีดำหรือสีน้ำตาลและมีรูปร่างที่ยาวและรูปไข่ แมลงชนิดนี้สามารถปรับตัวกับสภาพแวดล้อมได้ดีมาก ทำให้พวกเขามีการกระจายทั่วโลกมากโดยเฉพาะในภูมิภาคที่อากาศอุ่น มันสามารถบินได้ไกลได้ดี และมักจะบินรอบแหล่งแสงไฟในเวลากลางคืน แมลงกลุ่มนี้สามารถจัดในกลุ่มแมลงรบกวนเนื่องจากสามารถกินอาหารหลากหลายประเภทได้ เช่น เมล็ดธัญพืช แป้ง อาหารสัตว์ และวัสดุที่เน่าเสีย

Life cycle

ตัวเต็มวัยของด้วงกระเบื้องมีอายุมากกว่า 12 เดือนและมีการเจริญเติบโตแบบสมบูรณ์ ได้เเก่ ระยะไข่ ตัวหนอน ดักแด้และตัวเต็มวัย หลังจากการผสมพันธุ์ตัวเมียสามารถวางไข่ได้ทีละ 200-400 ฟอง และตลอดชีวิตตัวเมียสามารถวางไข่ได้มากกว่า 2,000 ฟอง ตัวเมียมักวางไข่จะวางไข่ในโรงปศุสัตว์ หรือตามดินชื้น ๆ พื้นที่ที่จัดเก็บธัญพืช หรือบนพื้นที่โคนต้นไม้ที่เน่าเสีย ตัวหนอนจะฝักจากไข่ในระยะเวลาประมาณหนึ่งสัปดาห์และใช้เวลาประมาณ 40-100 วันในการพัฒนาเป็นตัวผู้ใหญ่

Biology

ด้วงดำมักเจริญเติบโตได้ดีในพื้นที่อุ่นและชื้น โดยระยะหนอนอาศัยอยู่ในดิน โดยมักกินเชื้อรา มูลสัตว์ และซากสัตว์ ด้วงกระเบื้องสามารถพบได้รอบๆ บ้านในฤดูฝน โดยเฉพาะตั้งแต่เดือนมีนาคมถึงพฤษภาคม โดยเฉพาะในพื้นที่ที่มีการเลี้ยงสัตว์หรือที่มีกองมูลสัตว์ ปุ๋ยหมัก ฟางสัตว์ ไม้ที่เน่าเสีย ใบร่วง หรือกรงไก่ เพราะพวกมันจะอาศัยและกินเชื้อราตามข้อต่อของกระเบื้องหรือในรอยรอยและรอยร้าวของอาคาร

Effect

ด้วงกระเบื้องสามารถเป็นพาหะของโรคทางเกษตรและยังสามารถแพร่กระจายเชื้อโรคที่ทำให้เป็นพิษสู่มนุษย์ได้ด้วย นอกจากนี้ หากด้วงกระเบื้องถูกรบกวนมมันสามารถปล่อยสารเบนโซควินอนซึ่งทำให้เกิดการระคายเสียดในผิวหนังหรือการระคายเสียดในตาในมนุษย์ สามารถทำให้เกิดอาการรุนแรงได้หากผู้บาดเจ็บเป็นโรคภูมิแพ้ ทำให้เกิดอาการเจ็บหัว คัดจมูกและอื่นๆ นอกจากนี้ หากมีการสัมผัสกับผิวของด้วงกระเบื้องสามารถทำให้เกิดการระคายเสียดในผิวหนัง การแดงขึ้นหรือผื่นที่เกิดจากการแพ้ หากไปสัมผะสโดน สิ่งสำคัญที่ต้องทำคือทำความสะอาดบาดแผลด้วยสบู่ หากมีอาการคัน สามารถใช้ครีมช่วยได้ และสำหรับการอักเสบ สามารถใช้ครีมทาป้องกันการติดเชื้อได้

Protection

การใช้สารเคมีจากกลุ่มไพรีทรอยด์ เช่น ไซฟลูทริน เดลตาเมทริน หรือไซเพอร์เมทริน เป็นตัวเลือกที่มีประสิทธิภาพในการควบคุมแมลง สารเคมีเหล่านี้สามารถนำไปใช้ในรูปการพ่นพ่นเพื่อให้เคมีเข้าถึงแมลงตัวนี้โดยตรงหรือในรูปการพ่นพ่นลงบนพื้นผิวที่เป็นที่อาศัย ที่พักผ่อนหรือบริเวณที่เป็นที่อาศัยของแมลงตัวนี้ เช่น บริเวณกลางแจ้ง เช่น กองขยะที่เน่าเสีย มูลสัตว์ กองปุ๋ยหมัก ไม้ที่เน่าเสียช่องรั้วและบริเวณที่เป็นที่อาศัย สารเคมีที่ใช้มีผลกระทบที่สามารถต่ออายุประมาณ 6 เดือน ซึ่งช่วยป้องกันไม่ให้แมลงตัวนี้กลับมาตั้งค่าที่อาศัยในบริเวณเหล่านี้อีกครั้ง

การทำความสะอาดพื้นที่เพื่อลดหรือกำจัดที่อาศัยที่เหมาะสมสำหรับด้วงกระเบื้องและเเมลงอื่น ๆ เช่น ทำความสะอาดใบไม้และของเสียของสัตว์ สำหรับผู้ที่เก็บมูลสัตว์เพื่อทำปุ๋ยหมัก สิ่งสำคัญคือการทำแห้งในแสงแดดก่อนจัดเก็บในถุง เนื่องจากด้วงกระเบื้องจะปรากฏตัวขึ้นในช่วงฤดูฝน ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะรักษาบ้านให้ไม่มีความชื้นมากเกินไปโดยเฉพาะในบ้านที่ทำจากไม้